วันพีช 644 อ่านดู

[doon142]

ตอนนี้ย้อนอดีตเล็กน้องของโฮดี้ เฉลยปมเล็กๆ น้อยๆ ของราชินีโอโตฮิเมะ
และท่าใหม่ขอลูฟี่



- จากตอนที่แล้วที่องค์ชายฟุคาโบชิพูดทิ้งเอาไว้เกี่ยวกับตัวโฮดี้ ประชาชนทุกคนต่างสงสัยว่าคืออะไร
แต่เนื่องจากมองเห็นเงาของเรือโนอาแล้ว ทุกคนเลยต้องพยายามหนี

ชาวเงือก : องค์ชายพยายามจะพูดอะไรกัน !? หนีก่อน !! เงาเรืออยู่โน้นแล้ว

- โฮดี้มองดูแล้วหัวเราะอย่างสะใจ องค์หญิงชิราโฮชิเห็นแล้วก็อดขนลุกในตัวโฮดี้ไม่ได้

(โฮดี้ นึกถึงอดีต)

เงือกคนหนึ่งเคยบอกโฮดี้ไว้ว่า "โฮดี้..เจ้าจำไว้ มนุษย์นะเป็นเผ่าพันธ์ชั้นต่ำ พวกมันไม่ต่างอะไรกับพวกปีศาจ"


เงือกอีกคน "ตั้งแต่ยุคโจรสลัด พอใครตายในเกาะมันก็หาว่าเป็นฝีมือของเรา  แล้วก็ลักพาเงือกของเราไป"


โฮดี้ ".............."

โฮดี้ผู้รับฟังสิ่งต่างๆ ที่ชาวบ้านเล่าให้ฟัง ถึงความโหดร้ายต่างๆ ของมนุษย์

การรับฟังข่าวสารเพียงด้านเดียว
เป็นจุดเริ่มต้นของความเกลียดชังแบบไม่มีความหมาย

เงือก A "นี่มันอะไรกัน... พวกมนุษย์ฆ่าวีรบุรุษผู้ปลดปล่อยทาสของพวก
เรา"

เซโอ หนึ่งในกลุ่มโจรสลัดเงือกใหม่ "หึ...ไทเกอร์ไม่ใช่คนที่ถูกเลือกนะสิ"

เงือก A "แล้วยังไง ไปซะไอ้หนู"
เซโอ "ผมได้ยินมาว่า คุณเองก็เคยให้เลือดของคุณกับพวกมนุษย์นี่"
เงือก A ".... ก็มันกำลัังจะตายต่อหน้าฉันนี่ "

เซโอจัดการชายคนนั้น


(ย้อนอดีตเป็นจุดเริ่มต้นของกลุ่มโจรสลัดเงือกใหม่ และแนวคิดต่างๆ ของพวกเขา)


"นี่คือสงครามศักษ์สิทธิ์ เตรียมตัวไว้เพื่อนเอ๋ย!!....เตรียมตัวจัดการพวกมนุษย์ให้มากเท่าที่จะมากได้....พวกเรานี่และคือผู้ที่ถูกเลือกจากสวรรค์ ....มาลงทัณฐ์พวกมันยังไงเล่า!!!!"


((จบย้อนอดีต))

โนอาเริ่มเข้าใกล้เกาะเงือกมากขึ้น

องค์ชายฟุคาโบชิเองยังคิดว่ามันคงสายไปแล้ว

เขาคิดถึงอดีต เรื่องของแม่ของเขา ราชินีโอโตฮิเมะ

ราชินีโอโตฮิเมะ (อดีต) : "ฉันรู้ว่าพวกเจ้าล้วนเจ็บปวด แต่ขอละอย่าปลูกฝังเมล็ดความเกลียดชังนี้ ไปยังลูกหลานของพวกเจ้าเลย"

ในที่สุดองค์ชายฟุคาโบชิก็เข้าใจ...ว่าสิ่งที่ฆ่าแม่เขาไม่ใช่คนคนใดคนหนึ่ง
แต่คือความเกลียดชังที่มันส่งต่อกันมาในเผ่าพันธุ์ของเขาเอง

และเขาก็เข้าใจแล้วว่า แม่เขาเองก็รู้

เพราะอย่างนี้เองราชินีโอโตฮิเมะ ถึงทิ้งคำพูดสุดท้ายไว้เช่นนั้น

ราชินีโอโตฮิเมะ (อดีต) : จงอภัย...ให้กับใครก็ตามที่ทำเรื่องนี้...จงอย่าให้ความเกลียดชังมีชัยเหนือตัวเจ้าเลย




องค์ชายฟุคาโบชิคิดถึงเรื่องนั้นแล้วก็นึกละอายใจ เพราะเขาเองก็โกรธพวกมนุษย์มาตลอด โกรธเคืองภาพลวงตานั้นมา..ตั้งนาน


องค์ชายนึก : (เพราะความโกรธที่มีต่ออีกฝ่าย...ไม่เคยคิดเลยว่าสิ่งนั้นกลับจะมาทำลายเผ่าตัวเองขนาดนี้)

องค์ชายฟุคาโบชิ : (ขอร้องละหมวกฟาง ช่วยพวกเราด้วย) (นึกในใจมั้ง)

ลูฟี่ : !!!!


องค์ชายฟุคาโบชิสั่ง: "เราไม่ต้องการส่วนนี้อีกต่อไป.....ไปที่ระดับศูนย์"

"ละทิ้งปีศาจที่คอยหลอกหลอนพวกเรา บดบังเราจากแสงสว่าง"


ทหาร "ครับผม พวกเราจะนำอากาศเข้าเดี๋ยวนี้"

ลูฟี่ : "งั้นฉันจะจัดการตามใจฉันแล้วนะ.... แต่อย่าห่วงไปเลย "

"ตั้งแต่เราตัดสินใจมาพร้อมกับจินเบ ก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ให้ใครมาทำลายเกาะเงือกนี้เด็ดขาด"

"วางใจได้เลย.....ก็เรามันเพื่อนกันนิเนอะ"


ทุกคนต่างได้ยิน
ต่างคลายความสงสัยในตัวลูฟี่ และเชื่อมั่น

ชาวเงือกทุกคนที่คิดจะหนีกลับตัดสินใจไม่หนี



ลูฟี่กับชิราโฮชิมุ่งหน้าไปที่โนอา

ชิราโฮชิ : คุณลูฟี่อากาศใกล้เข้ามาที่เรือโนอาแล้วคะ
ลูฟี่ : ยายอ่อน มาใกล้ๆ ฉัน ฉันไม่อย่างทำให้เธอบาดเจ็บ

เราจะปิดเกมส์นี้อย่างรวดเร็ว


โฮดี้ จึงตามมาขัดขวาง "ฉันจะกัดแกอีก.......ครั้งนี้เป็นทั้งแขนแกเลย"

ลูฟี่ "เกียร์สอง ฮาคิเกราะ"

"RED HAWK(หมัดปืนเพลิงยางยืด) !!! หมัดของลูฟี่ที่ต่อยมีไฟด้วย


จบ

[doon142]

เจ๋งจริง   หมัดไฟกันเลยทีเดียว เท่ห์หวะ  55+   โหดๆๆๆ